داشتم فکر میکردم.یهو یاد ز افتادم.یکم بهش فکر کردم.ز یکی از پسرای کلاسمونه که کرد و سُنی هست.آدم فوق العاده آرومی بود که شاید به نظرم به خاطر اینکه لهجه خیلی غلیظی داشت اعتماد بنفس حرف زدن نداشت زیاد اما در کل ساکت و مودب بود.اون اول که اومده بودیم دانشگاه کلی طرفدار پیدا کرده بود.سبزه و قدبلند و خوش هیکل قیافشم نسبتا جذاب بود.میم از اول ازش خوشش اومد.همون اول پاشد رفت کل اعضای خانوادشو فالو کرد توی اینستا.سعی میکرد بهش نزدیک شه.یه مدت که گذشت انگار ز هم ازش خوشش اومده بود.شروع میکردن به بهانه های مختلف به هم پیام دادن.کم کم کارشون شد هر روز کلی حرف زدن.ز که با هیچ دختری حرف نمیزد و همیشه سرش رو پایین مینداخت تا به کسی سلام نکنه توی دانشگاه با میم جلوی بقیه حرف میزد.ترم اول گذشت.نمیدونم از ترم دوم چی شد شاید چون خیال میم از بودن ع کنارش راحت شد یهو با ز سرد شد.جوابشو نمیداد می دیدش راهشو کج میکرد و میرفت.به میم گفتم چرا یهو تموم کردی شروع کرد به بهونه آوردن که از لهجش بدم میاد و سُنیه و این حرفا.رابطش کم شد تا که دیگه کلا تموم شد.بعد از اون ز خیلی عوض شد.از همیشه آرومتر شد در حدی که پسرا هم میگفتن که به جز یکی از دوستاش دیگه با بقیه حتی حرفم نمیزنه.دیگه شروع کرد به فالو کردن دخترای دانشگاه و شروع لاشی شدن.