یکی از چیزای جالبی که توی دوره دانشگاه بهش رسیدم اینه که ترم های فرد همیشه یه چالشی داشتم.برعکس ترم های زوج که نسبتا بی حادثه بوده.

چالش این ترمم شناخت یه سری آدماست.یا در اصل شناخت خودم که چقدر ذهنم میتونه در مورد چیزایی که اطمینان داره اشتباه کنه.چیزایی که توی اتفاق افتادنشون شکی نداشتم خیلی آسون یه جوری نشدن که خودمم از نشدنشون در تعجبم هنوز.

خیلی اتفاقا افتاده این مدت.اتفاقایی که حتی دوستای نزدیکم هم ازشون بی خبرن.یه کانال زدم توی تلگرام و حرفامو بدون سانسور میریزم توش.شاید دلیل ساکت شدنم همینه.در هر حال که الان خوبم.آرومم.از گذشتن روزهام راضیم.مفید میگذرن.باشگاه و تفریحاتمو دارم.درس و کارای عملیمو دارم.کتاب خوندن و فیلم دیدنمو دارم.در تلاشم تا همه چیزو فراموش کنم...